در ابتدا، صخره نوردی جزو تفریحات پر هیجان و لذت بخش به حساب می آمد. ولی با گذر زمان این تفریح هیجان انگیز جزو ورزش های رقابتی مورد توجه افراد متعددی قرار گرفت که امروزه در کشورهای زیادی به این ورزش توجه خاصی دارند.
طبق تحقیقات صورت گرفته بیشتر مردم آمریکا به این ورزش علاقه زیادی نشان داده‌اند. در این ورزش اگر میزان فعالیت ها بیشتر شود، قطعاً آسیب آن هم بیشتر خواهد شد. حال با ما همراه باشید تا در مورد آسیب های این ورزش هیجان انگیز برای تان اطلاعات ارزشمندی را بازگو نماییم.
صخره نوردی
ورزش صخره نوردی ورزش بسیار انرژی بری می باشد. افرادی که وارد این ورزش می شوند لازم است شانه و کمر و دست و ران و پاهای قوی و آماده ای داشته باشند. همچنین داشتن آمادگی ذهنی بسیار حائز اهمیت می باشد.
حال شاید بعضی از صخره نوردان توجهی به این آمادگی قبل از صخره نوردی نداشته باشند و در زمان صعود قطعاً دچار آسیب و مشکل خواهند شد زیرا در زمان صعود باید آگاهی به این داشته باشید که دست و پای خود را در کجا بگذارید. همچنین داشتن تمرکز بالا برای حفظ تعادل و انجام حرکات بعدی بسیار کمک کننده خواهد بود.
انواع آسیب ها
در ورزش صخره نوردی احتمال آسیب دیدگی در ناحیه دست و انگشتان بسیار زیاد می باشد. حال میزان و شدت آسیب دیدگی در هر فرد متفاوت می باشد. به طور تجربه کاری، حرفه ای بودن فرد در صعود و محل صعود تمام مواردی هستند که میزان آسیب را مشخص می کنند. یکی از آسیب های ورزش صخره نوردی حفره آرنجی می باشد که در زمان صعود به دلیل کشیدن وزن بدن به سمت بالا باعث وارد کردن فشار به قسمت عضلات بدن می‌شود. این موضوع باعث وارد شدن آسیب و ایجاد التهاب در قسمت تاندون های اتصال دهنده عضله می شود.
ملتهب شدن غضروف آرنج
این آسیب باعث التهاب تاندون ها در قسمت خارجی آن می شود که از عضلات ساعد دست را به قسمت آرنج متصل می کند. وظیفه این تاندون ها اجازه دادن به دست برای کشیده شدن می باشد.
مشکل لیگامان( رباط) کششی
لیگامان یک نوع بافتی می باشد که باعث اتصال استخوان ها به هم می شود. حال لیگامان های کششی در ناحیه انگشتان قرار گرفته اند و وارد شدن هرگونه آسیب به دلیل وارد کردن فشار زیاد در زمان کمک گرفتن از یک انگشت که مجبور به تحمل وزن زیادی از بدن ایجاد می شود. این مشکل در مفصل، اگر درمان نشود باعث جمع شدن مایع در قسمت کپسول مفصلی شده و ایجاد بیماری آرتریت می‌کند.
معمولاً انگشتان دست در قسمت تاندون های خم کننده در محل اتصال انگشتان آسیب ببینند.
سندروم تونل کارپال
زمانی که عصب مدیان دست در فشار بالایی قرار گیرد، باعث ایجاد درد در ناحیه دست و بی حسی دست را با خود به همراه دارد.
آسیب در سقوط به دلیل قرار گرفتن در ارتفاعات بالا موجب می گردد تا قدرت عضلات و هماهنگی بدن و دست و چشم بسیار کاهش پیدا کند. معمولاً اکثر صخره نورد ها دچار سقوط شده‌اند و شکستگی های استخوانی در قسمت زانو و ساق پا را تجربه کرده اند، حتی در بعضی سقوط ها هم باعث آسیب های جدی در ناحیه سر و گردن و کمر می شود که در بعضی موارد باعث مرگ فرد شده است.
پیشگیری
اگر از بدن خود بیش از حد توان ظرفیتش کار بکشید قطعاً دچار آسیب خواهید شد. حال انجام یک سری اقدامات و کمک گرفتن از تکنیک های صعود و وارد کردن فشار روی یک دست و پا مانع از آسیب خواهد شد. در بعضی از سالن ها در هنگام صعود از یک گیره های مخصوصی استفاده می شود که فشار بسیار کمی را بر روی انگشتان می آورد. افرادی که به صعود از صخره می‌روند لازم است در میانه راه کمی استراحت کنند تا قوای بدنشان به حالت اولیه بازگردد. حواستان باشد توجه به تکنیک های صخره نوردی قطعاً کمک شایانی به شما خواهد کرد. در ابتدا لازم است از صخره های کوچک و ساده شروع شود تا فرد به مرحله حرفه ای بودن برسد و بتواند از صخره های بزرگتری بالا رود
فواید
درگیر کردن بیشتر عضلات بدن
بالا بردن اعتماد به نفس
ایجاد مهارت در حل مشکلات
بالا بردن تمرکز ذهن
