تفاوت های فاحش زندگی در کانادا و ایران

دقیقا شش ماه و نیم از آمدن من به کانادا می گذرد.

قبل از سفر به کلگری، دو هفته را در تورنتو گذراندم. من در شش ماه گذشته دو شغل داشتم.

هر دو کاملاً بی ارتباط با موضوعی هستند که من در آن لیسانس خود را از دانشگاه شریف گرفتم!

۸۰۰۰ کیلومتر رفتم. من یکی از سخت ترین زمستان های کانادا را در سه دهه اخیر تحمل کردم.

در ایران، من یک گروه عالی از دوستان دور داشتم که بسیار راضی بودم و دوست داشتم با آنها وقت بگذرانم.

با این حال، من هنوز یک دوست صمیمی در این کشور پیدا نکرده ام.

اکنون، همانطور که به تجربیات اخیر خود فکر می کنم، متوجه می شوم که درک مناسبی از راه حل های بسیاری از مسائلی که قبل از ورود داشتم. اگر زمان اجازه دهد، من تصمیم گرفته ام که تجربه خود را در یک سری مطالب وبلاگ با شما به اشتراک بگذارم.

موضوع این مقاله ممکن است یکی از اولین چیزهایی باشد که شنیده باشید.

ابتدا، می‌خواهم اشاره کنم که اگرچه به طور خلاصه از تورنتو و ونکوور بازدید کردم، اما اکثر ملاقات‌های من مربوط به کلگری است.

۱۰۰ درصد نمی تواند برای کل کشور کانادا اعمال شود. به عنوان مثال، در ونکوور برفی وجود ندارد، اما شهر کثیف‌تر است، گزینه‌های شغلی کمتری دارد و هزینه‌های بالاتری دارد.

ده سال اول زندگی ام را در اهواز گذراندم و دوازده سال بعد را در تهران گذراندم. بنابراین اکثر برخوردهای من در ایران در تهران است.

اگر شما نیز مقیم کانادا هستید، لطفا نظرات خود را در فضای زیر این مقاله به اشتراک بگذارید.

باید از آژانس توریستی قصران گشت هم تشکر ویژه کنم که حداقل راه را برای رسیدن به کانادا بسیار راحت هموار کرد برای تشکر از این آژانس لیست ۳ تا از خدمات ویژه آن ها را در زیر آوردم .

ویزای کانادا

پیکاپ ویزا کانادا از ترکیه

وقت سفارت کانادا

۱- آب و هوا

من در ابتدای پاییز به اینجا رسیدم و اکنون شروع بهار است.

در ابتدا مقداری آفتاب دلپذیر و کمی باران مشاهده کردم. بقیه برف متوسط، گاهی برف شدید، یا گاهی اوقات نور شدید خورشید بود!

من هیچ وقت در ایران عینک آفتابی نزدم چون از آن بدم می آید!

با این حال، این به هیچ وجه قابل دستیابی نبود.

وقتی یک بار در حین رانندگی به خورشید نگاه کردم و دیدم که برای چند ثانیه کاملاً مبهم است، به این نتیجه رسیدم که زندگی در این منطقه بدون عینک آفتابی غیرممکن است.

علاوه بر این، در حالی که خورشید می تابد، گاهی اوقات برف روی زمین می آید که نور را منعکس می کند و باعث ناراحتی چشم می شود.

با اتفاقات تازه و جالبی مواجه شدم. به عنوان مثال، سرمازدگی پس از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سرما باعث آسیب پوست می شود و در شرایط شدید می تواند منجر به قطع عضو شود.

وقتی داشتم با یک دست برف را از روی شیشه ماشینم تمیز می کردم در حالی که یک دستکش نازک پوشیده بودم، یک دایره به اندازه یک سکه در پشت دستم ایجاد کردم.

یک دایره قرمز کوچک (به اندازه یک نخود) در آن مکان باقی می ماند.

یا یک بار، زمانی که دیر رسیدم و مسافت طولانی را در سرمای شدید دویدم، باد به صورتم برخورد کرد. وقتی نگاهی به آینه انداختم، متوجه شدم که نوک بینی ام قرمز و تا حدودی پوشیده شده است.

برای چند روز دردناک بود، اما بعد بهبود یافت. روزی را به یاد می‌آورم که هوا بسیار سرد بود و اخبار می‌گفتند که اگر پوست محافظت نشده حتی به مدت پنج دقیقه در معرض سرما قرار بگیرد، خطر سرمازدگی را به دنبال دارد.

اینجا متوجه شدم یا “یخ سیاه” که لایه نازکی از یخ در سطح جاده است، معمولاً قابل مشاهده نیست و اگر آن را تشخیص ندهید، هنگام چرخش یا ترمز می تواند خطرناک باشد.

حالا شما دارید آنها را می خوانید و به این فکر می کنید که این چه جهنمی است! من منکر وجود جهنم نیستم!

 اما به محض اینکه بر این ایده های جدید تسلط پیدا کردید، لباس گرم تهیه کردید و نحوه استفاده از حمل و نقل عمومی (یا خودروی شخصی) را فهمیدید، سرما را قابل تحمل خواهید یافت.

توجه داشته باشید که من به “قابل قبول” اشاره کردم و نه “عالی” یا “خوشایند”!

اگر شهرهای جایگزین را ارزیابی می کنید، معیارهای زیر را در نظر بگیرید: مالیات کمتر، متوسط ​​درآمد بالاتر، چشم انداز شغلی بهتر (البته بسته به حرفه)، تمیزی بیشتر، ترافیک کمتر، و افراد خوشایند اخلاقی تر و غیره.

با تأمل، تصویر غالبی که از تهران و کلگری در ذهن من باقی مانده است، این است:

آب و هوای کانادا در مقایسه با ایران

البته لازم به ذکر است که من هر فصلی را به جز تابستان اینجا دیده‌ام و آن هم در یکی از سردترین زمستان‌های آنها در ۳۰ سال اخیر.

همچنین باید به آلودگی هوای تهران اشاره کنم که اثرات فوری آن شامل دوده گرفتن اقلام و سردرد افراد بود. و غیره که اثرات درازمدت آن را شامل می شد.

اما در اینجا خبری از این آلودگی نیست.

ترافیک اخیر در تهران تقریبا هر ساعت اتفاق می افتد. ربطی به زمان تعطیلی مدارس، محل کار و غیره نداشت

برای من تحریک کننده است در ونکوور مشکل چندانی وجود نداشت، اما من گهگاه در تورنتو شاهد گرفتاری های تهران مانند بودم.

من همچنین ترافیک قابل توجهی را در کلگری مشاهده نکردم.

مرکز شهر بدترین ترافیک را در صبح و عصر دارد، زمانی که خیابان‌ها باریک‌ترین و تراکم جمعیت بالاترین است.

با این حال، حتی در این سناریو، شما در عرض ۱۰ تا ۲۰ دقیقه محله شلوغ را ترک خواهید کرد. معتقدم اعصابم دیگر طاقت ترافیک تهران را ندارد!

در مورد ترافیک، عکس‌هایی که به بهترین شکل تصویر ذهنی من را از دو مکان نشان می‌دهند به شرح زیر است:

ترافیک کانادا نسبت به ایرانی

تصویری تا حدی اغراق آمیز از کلگری. چون خارج از شهر است از آنجایی که بیشتر وقتم را اینجا گذرانده ام و در شهری نزدیک کلگری کار کرده ام، اکثر رفت و آمدهای من در این بزرگراه بوده است.

با همان چشم انداز، اما در درجه اول پوشیده از برف!

تمایزات فرهنگی و زبانی متعدد این وضعیت با انتظارات شما مطابقت دارد.

در این منطقه چندین گروه نژادی و تمدن وجود دارد.

بدیهی است که فرهنگ کانادایی پیروز شده است و بیان آن در حال افزایش است.

به عنوان مثال، احترام زیادی برای دیگران (مخصوصاً نژادهای دیگر، همجنس گرایان و غیره)، احترام زیادی برای عابران پیاده و دوچرخه سواران (تا حدی که وقتی یک عابر سر خود را پایین می آورد و از خیابان رد می شود. ۲۰ ماشین از دو طرف می ایستند تا بگذرد و هیچکس عصبانی نمی شود!)، رعایت بیشتر قانون، ایمان بیشتر به قانون و مجریان آن و …. علاوه بر این، می بینید که موضوعی برای شما جذاب است.

و دوستان ایرانی شما برای یک کانادایی چندان جالب نیستند و بالعکس.

فقط باید از ملاقات همزمان با همه خودداری کنید.

اینجا هم مثل جاهای دیگر آسان و هوشمندانه است.

هم بخش خوب و هم بد دارد. هم باهوش است و هم احمق. این کشور تنوع بیشتری نسبت به ایران دارد، پس قضاوت خود را حفظ کنید.

درآمد و هزینه

یکی از دوستان در ایران اخیراً گفته است که حقوق معمولی یک مهندس با حداقل تجربه حدود  ۸میلیون  است در حالی که یک کارگر ممکن است تا ۶ میلیون را دریافت کند.

یادم می آید زمانی که وضعیت شغلی من مساعد بود در ایران ۱۵ میلیون در ماه درآمد داشتم. با این حال، در همان زمان، در یک موسسه سخت کار می‌کردم و اوقات فراغت کمی داشتم. در نتیجه برای مدتی کارم را رها کردم تا روی تحصیلم تمرکز کنم و این وضعیت ادامه پیدا نکرد.

من برای این مقاله از آژانس توریستی قصران گشت تشکر کردم و میخوام تورهایی که این آژانس برگزار میکنه برای ابراز تشکر به این آژانس در زیر بیارم :

تور ترکیه

تور ارمنستان

تور دبی

در اینجا، وضعیت بسیار متفاوت است. حداقل دستمزد قانونی حدود ۱۵ دلار در ساعت یا ۲۴۰۰ دلار در ماه یا ۲۸۸۰۰ دلار در سال است. درآمد به حدی اندک است که یا عاری از مالیات است یا بار مالیاتی حداقل است.

به عنوان مثال، اگر یک کانادایی به عنوان یک مهندس یک موقعیت ابتدایی کسب کند، غرامت سالانه او احتمالاً بین ۴۰۰۰۰ تا ۷۰۰۰۰ دلار خواهد بود.

تفاوت ایران و کانادا را با استفاده از ۲۷۰۰۰ تومان دلار کانادا امروز محاسبه کنید. بدیهی است برای فردی با حقوق سالانه ۵۰ هزار دلار بیش از یک چهارم درآمدش مستقیماً به مالیات و بیمه بیکاری و بازنشستگی می رسد و به او نمی رسد! نسبت با افزایش درآمد افزایش می یابد.

علاوه بر این، هنگامی که به عنوان یک مهاجر به کانادا ملحق می شوید، دولت به شما کمک مالی طولانی مدت می دهد تا بتوانید شغلی پیدا کنید.

این کمک مالی هزینه های زندگی، هزینه های مدرسه و توسعه زبان را پوشش می دهد.

من درگیر این موضوع نیستم زیرا همانطور که گفته شد این سمت قبل از درگیری من پر شده بود. اما من می دانم که دریافت این کمک چقدر ساده است. قبل از مهاجرت بابا به من دلداری می داد که اگر چند ماه کار پیدا نکنم مشکلی نیست و حتی با سختی هم می توانم از پسش بر بیایم.

به دنبال درآمد، هزینه ها را با هم مقایسه می کنیم.

هزینه مسکن قابل توجه در حال حاضر، من با یکی از اقوام زندگی می کنم، اما قصد دارم در آینده نزدیک آپارتمان خود را داشته باشم.

اگرچه خرید خانه با وام بانکی ساده است، اما فکر نمی کنم بهترین گزینه برای شرایط من باشد.

به گفته مردم محلی، شما می توانید ویلاهای دو و سه خوابه را با قیمتی بین ۲۲۰۰ تا ۲۸۰۰ دلار در ماه اجاره کنید.

علاوه بر این، یک خانه ۲۰۰۰ دلاری وجود دارد. هزینه یک اقامتگاه مشترک ۱۰۰۰ دلار است.

علاوه بر این، املاکی با قیمت های بالاتر وجود دارد.

دومین قیمت قابل توجه خودرو است که به اعتقاد من در چنین شهری سرد بسیار ضروری است.

به دلیل عوارض و مالیات های بالای وارداتی که ایران برای خودرو وضع کرده است، قیمت خودرو در کانادا نسبت به ایران کمتر است.

پس از آن خوراک و پوشاک سه تا پنج برابر ایران گرانتر است. (به طور کلی می گویم. بدون شک اقلامی پیدا خواهید کرد که قیمت کمتری نسبت به ایران دارند (یا ۱۰ برابر ایران).

“امروز، نماینده ای از آلبرتا لابر به ما در مورد قوانین اساسی کار و حقوق کارمندان استان توضیح داد. من احساس کردم که اطلاعات جالبی بود، بنابراین برای مراجعه خودم و دیگران آن را یادداشت می کنم.

آلبرتا بالاترین دستمزد و ضعیف ترین مقررات کار و حفاظت از کارگران را در کانادا دارد.

سپس شروع به توضیح بخشی از قوانین کرد:

اگر در رستوران یا فروشنده کار می کنید و در حین کار ظرف می شکنید، کارفرمای شما نمی تواند پولی را از حقوق شما کسر کند.

همچنین، اگر شما صندوقدار هستید و شب ها کمبود نقدینگی دارید، کارفرمای شما این اختیار را ندارد که کمبود پول نقد را از دستمزد خود کسر کنید، مگر اینکه ثابت شود شما تنها کسی بودید که در طول روز با صندوق‌های نقدی کار می‌کردید.

ضمناً اگر پس از اتمام دوره آموزشی استخدام شوید، حق پرداخت هزینه دوره آموزشی را دارید.

هر شیفت کاری شامل ۳۰ دقیقه استراحت است.

اگر شیفت شما کمتر از پنج ساعت باشد، استراحت ندارید.

همیشه به یاد داشته باشید که تعداد ساعات کار روزانه خود را یادداشت کنید.

کارفرمایانی که مایل به آزار و اذیت شما هستند همیشه ادعا می کنند که هیچ سابقه ای از جزئیات کارگر شما ندارند (به خصوص اگر شغل خود را ترک کرده یا استعفا داده باشید).

 

اگر هر روز بیش از هشت ساعت کار می کنید.

یا بیش از ۴۴ ساعت در هفته کار کنید.

غرامت اضافه کاری ۱٫۵ برابر دستمزد ساعتی عادی شماست.

اگر عنوان کاری شما “مدیر واقعی” یا “سرپرست” باشد، از اضافه کاری معاف هستید. مدیر واقعی کسی است که بیشتر از زیردستانش درآمد دارد، به اطلاعات محرمانه کارگران دسترسی دارد و صلاحیت استخدام و اخراج را دارد.

تعطیلات رسمی

تعدادی از تعطیلات با حقوق در آلبرتا وجود دارد که در طی آن کارکنان واجد شرایط دریافت غرامت هستند. این نه روز در استان آلبرتا شامل موارد زیر است:

۱ ژانویه

روز خانواده آلبرتا

جمعه خوب

روز ویکتوریا

روز کانادا

روز شکرگزاری

روز یادبود

تعطیلات کریسمس

 

این روزها به عنوان تعطیلات عمومی شناخته می شوند و یکی از غرامت های کارمند GHP یا دستمزد مربوط به این روزها است.

اگر در سال گذشته حداقل ۳۰ شیفت کار کرده باشید، واجد شرایط GHP هستید.

اگر به شما دستور کار در یکی از این تعطیلات داده شده است، آن را رد نکنید و حداقل ۹ روز دوشنبه کار کنید (زیرا این تعطیلات معمولا دوشنبه است).

علاوه بر این، اگر در روزهای خاصی ملزم به کار باشید، درآمد شما نسبت به روزهای معمول پنج برابر افزایش می یابد.

مرخصی سالیانه:

هر سال کار، حداقل مرخصی سالانه دو هفته است.

این دو هفته با ۴ درصد دستمزد معمولی شما (اگر کار می کنید) جبران می شود. اگر بیش از پنج سال سابقه کاری داشته باشید، این میزان ۶ درصد خواهد بود.

کارگران ساختمانی از این هنجار مستثنی هستند. برای آنها، نرخ GHP 3.6٪ و نرخ دستمزد مرخصی ۶٪ است.

مرخصی والدین

برای واجد شرایط بودن برای این مرخصی باید حداقل یک سال در یک شرکت کار کرده باشید. مدت مرخصی زایمان به دو بخش تقسیم می شود:

مرخصی زایمان یک دوره ۱۵ هفته ای منحصر به مادران است.

مرخصی والدین هم برای پدر و هم برای مادر در دسترس است. اگر پدر بخواهد کار کند، مادر سر کار می رود و پدر از کودک مراقبت می کند. این مرخصی ۳۷ هفته طول می کشد.

مزیت مرخصی زایمان بدون حقوق، توانایی بازگشت به موقعیت قبلی است (که برای مادر می تواند یک سال باشد).

اگر قبلاً به بیمه بیکاری پرداخت کرده اید، می توانید در این مدت از آن استفاده کنید. علاوه بر این، برای گرفتن مرخصی، باید شش ماه قبل از خروج و چهار ماه قبل از بازگشت به کار، به کارفرمای خود اطلاع دهید.

حداقل سن اشتغال

حداقل سن برای کار در آلبرتا ۱۲ سال است. افراد ۱۲ تا ۱۴ ساله با شرایط شغلی مختلفی روبرو هستند، از جمله:

۱: استفاده از آنها در ساعات مدرسه ممنوع است.

در طول ساعات مدرسه، کودکان ممکن است فقط دو ساعت در روز کار کنند.

آنها مجاز به کار در مکان هایی با تجهیزات آشپزی مانند سرخ کن نیستند.

برای رده سنی ۱۵ تا ۱۷:

این گروه توانایی انجام کلیه مسئولیت های بزرگسالان را دارند، به جز نیمه شب تا شش صبح که قادر به انجام کار نیستند.

ترک کار

اگر کمتر از سه ماه در یک مکان کار کرده اید، نیازی به اطلاع دادن به کارفرما نیست.

اگر بین سه ماه تا دو سال کار کرده اید، باید یک هفته اخطار بدهید.

اگر بیش از دو سال در یک شرکت کار کرده اید، باید دو هفته قبل از ترک کار اخطار بدهید.

قوانین تعدیل نیرو

اگر کمتر از سه ماه شاغل بوده اید، هیچ حقی ندارید.

اگر بین سه ماه تا دو سال کار کرده باشید، ۱ هفته اضافه کار (علاوه بر حقوق معمول) دریافت خواهید کرد.

اگر بین ۲ تا ۴ سال کار کرده باشید، ۲ هفته اضافه کاری (علاوه بر حقوق معمول) دریافت خواهید کرد.

۶ سال، ۴ هفته اضافه کار (علاوه بر حقوق معمول) دریافت خواهید کرد.

اگر بین ۶ تا ۸ سال کار کرده باشید، ۵ هفته اضافه کاری (علاوه بر حقوق معمول) دریافت خواهید کرد.

اگر بین ۸ تا ۱۰ سال کار کرده باشید، ۶ هفته حقوق اضافی (علاوه بر حقوق معمول) دریافت خواهید کرد.

علاوه بر این، اگر بیش از ده سال برای یک کارفرما کار کرده باشید، پس از پایان کار، هشت هفته مازاد حقوق دریافت خواهید کرد.

 

آنها صبح به شما دستور می دهند که چک حقوق نهایی خود، تجهیزات خود را بگیرید و بروید.

به طور معمول، پردرآمدترین کارمندان اولین کسانی هستند که از کار اخراج می شوند زیرا شرکت مشکل دار تلاش می کند تأثیر مشکلات مالی خود را کاهش دهد. بنابراین، او افراد با بالاترین دستمزد را در دور اولیه حذف می کند.

در صورتی که حقوق کامل شما تامین نشود، همیشه می توانید به اداره کار آلبرتا شکایت کنید.

این اداره همه کارها را به صورت رایگان برای شما انجام می دهد و از طرف شما پیگیری می کند، اما فقط در صورت مراجعه به این اداره. در یک بازه زمانی مشخص؛ در غیر این صورت، احراز حقوق شما منوط به پرداخت هزینه های سنگین حقوقی، طرح شکایت و … است.

ساختار استانی مختلف در اینجا، استان ها در همه زمینه ها دارای خودمختاری بیشتری هستند. در اکثر موارد، آنها مجموعه ای از قوانین فدرال (ملی) و مجموعه ای از قوانین استانی دارند.

که اکثریت آنها معمولاً ماهیتی استانی دارند.

گواهینامه های استانی متفاوت است. حوزه های قضایی مجزا دارای الزامات مجوز مهندسی متفاوتی هستند.

برخی از مقررات محل کار متناقض هستند. و غیره.

 

دسترسی به اینترنت پرسرعت

منابع متعدد نشان می دهد که میانگین سرعت اینترنت در کانادا بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ مگابیت در ثانیه (دانلود) است.

من معتقدم سرعت متوسط ​​در ایران زیر ۲۰ مگ است.

با توجه به سرعت بالای اینترنت، عدم فیلترینگ و قابلیت اطمینان، بسیاری از دفاتر تمام کارهای خود را به صورت آنلاین انجام می دهند.

به عنوان مثال، در شرکتی که من در حال حاضر در آن کار می کنم، از Skype برای بحث، از Google Docs برای کار گروهی روی فایل های اکسل، یک وب سایت برای ضبط کارهای روزانه و دیگری برای نظارت بر زمان ورود استفاده می کنیم.

ما از یک وب سایت جداگانه برای ایجاد پروژه، تعیین نقش، پیگیری پیشرفت و غیره و همچنین برای پیگیری زمان ورود و خروج پروژه استفاده می کنیم.

 

در کل نسبت به مشاهدات من ایران و کانادا برای زندگی فرق های زیادی دارند اما از جهاتی کانادا و از جهاتی هم ایران برای زندگی مناسبت است

 

من توصیه میکنم اگر قصد سفر یا مهاجرت دارید حتما تمام موارد را به خوبی بررسی کنید و بدون هیچ سرچی – یک تصمیم مهم در زندگی خود را نگیرید .